சாவர்க்கர்: ஒரு பிளவுவாதக் கோட்பாட்டின் எழுச்சியும் இந்திய ஜனநாயகத்தின் எதிர்காலமும்

இந்தியத் திருநாடு தனது 75 ஆண்டுகாலச் சுதந்திர வரலாற்றில் முன் எப்போதும் இல்லாத ஒரு கருத்தியல் போரைச் சந்தித்துக் கொண்டிருக்கிறது. ஒருபுறம் காந்தி, நேரு, அம்பேத்கர் போன்றவர்கள் கட்டமைத்த பன்மைத்துவ இந்தியா; மறுபுறம் சாவர்க்கர் விதைத்த ஒற்றைத் தன்மை கொண்ட ‘இந்து ராஷ்டிரம்’. இன்று சாவர்க்கருக்கு அளிக்கப்படும் அங்கீகாரம் என்பது தனிமனித வழிபாட்டிற்கு அப்பாற்பட்டு, இந்தியாவின் ஆன்மாவையே மாற்றியமைக்கும் முயற்சியாக உருவெடுத்துள்ளது.

இந்துத்துவா: மதத்திற்கும் அரசியலுக்குமான வேறுபாடு

சாவர்க்கர் ஒரு ‘நாத்திகர்’ அல்லது ‘சந்தேகவாதி’ (Agnostic) என்பது பலருக்கும் ஆச்சரியமாக இருக்கலாம். அவர் தனது தனிப்பட்ட வாழ்வில் மதச் சடங்குகளைப் பின்பற்றியவர் அல்ல. ஆனால், மதத்தை ஒரு மிகச்சிறந்த அரசியல் கருவியாக அவர் கையாண்டார்.

• Hinduism vs Hindutva: விவேகானந்தர் பேசிய ‘இந்து மதம்’ ஆன்மீகமானது; அது அனைவரையும் அரவணைத்தது. ஆனால் சாவர்க்கர் உருவாக்கிய ‘இந்துத்துவம்’ என்பது ஒரு இனவாத அரசியல்.

• புண்ணிய பூமி (Holy Land): இந்தியாவைத் தனது ‘பித்ரு பூமி’ (தந்தை நாடு) மற்றும் ‘புண்ணிய பூமி’ (புனித நாடு) என எவர் கருதுகிறாரோ அவரே இந்தியர் என சாவர்க்கர் வரையறுத்தார். இதன்படி, இஸ்லாமியர்களும், கிறிஸ்துவர்களும் இரண்டாந்தரக் குடிமக்களாகவே பார்க்கப்பட்டனர். ஏனெனில் அவர்களின் புண்ணிய பூமி இந்தியாவிற்கு வெளியே (மக்கா அல்லது ஜெருசலேம்) இருப்பதாக அவர் வாதிட்டார்.

மன்னிப்புக் கடிதங்களும் ‘வீர’ பிம்பமும்: ஒரு வரலாற்று முரண்

சாவர்க்கரின் ஆதரவாளர்கள் அவரை ‘வீர’ சாவர்க்கர் என்று அழைக்கிறார்கள். ஆனால் சிறை ஆவணங்கள் வேறு கதையைச் சொல்கின்றன.

• 1911 – 1924 சிறைக்காலம்: அந்தமான் செல்லுலார் சிறையில் இருந்தபோது, சாவர்க்கர் ஆங்கிலேய அரசுக்குத் தொடர்ந்து ஆறு முறை மன்னிப்புக் கடிதங்களை எழுதினார்.

• பணிவு வாசகங்கள்: “அரசு தனது கருணைக்கதவைத் திறந்தால், நான் ஆங்கிலேய அரசாங்கத்தின் அரசியலமைப்பின் விசுவாசமான ஆதரவாளனாக இருப்பேன்” என்று 1913-ல் எழுதினார்.

• பகத்சிங்குடன் ஒப்பீடு: பகத்சிங் தன்னைத் தூக்கிலிட வேண்டாம், ஒரு போர்க்கைதியாகச் சுட்டுக் கொல்லுங்கள் என்று ஆங்கிலேயருக்குச் சவால் விடுத்தார். ஆனால் சாவர்க்கரோ, “நான் உங்கள் சேவகனாக இருக்கத் தயார்” என்று பணிகிறார். சிறையிலிருந்து வெளிவந்த பிறகு, அவர் ஆங்கிலேயருக்கு எதிராக ஒரு சிறு துரும்பைக் கூட எடுத்துப் போடவில்லை என்பதுதான் வரலாறு.

இரு தேசக் கொள்கையின் உண்மையான தந்தை

இந்தியப் பிரிவினைக்கு ஜின்னா மட்டுமே காரணம் என்ற பிம்பம் இங்கே கட்டமைக்கப்பட்டுள்ளது. ஆனால், வரலாற்றுப் பக்கங்களைப் புரட்டினால்:

• 1937 அகமதாபாத் மாநாடு: முஸ்லிம் லீக் ‘இரு தேச’ கோரிக்கையைத் தீர்மானமாக நிறைவேற்றுவதற்கு மூன்று ஆண்டுகளுக்கு முன்பே, இந்து மகாசபா மாநாட்டில் சாவர்க்கர் பேசினார்: “இந்தியா ஒரே சீரான தேசம் அல்ல. இங்கே முக்கியமாக இரண்டு தேசங்கள் உள்ளன; ஒன்று இந்து தேசம், மற்றொன்று முஸ்லிம் தேசம்.”

• சாவர்க்கர் உரசி வைத்த இந்த நெருப்பைத்தான், ஜின்னா தனது அரசியலுக்குப் பயன்படுத்திக் கொண்டார். இருவருமே இந்தியா மதச்சார்பற்ற நாடாக இருப்பதை விரும்பவில்லை.

காந்தி கொலை: மறக்கப்பட்ட நிழல்

மகாத்மா காந்தி கொல்லப்பட்ட வழக்கில் சாவர்க்கர் எட்டாவது குற்றவாளியாகச் சேர்க்கப்பட்டார். போதிய ஆவணச் சான்றுகள் இல்லையென்ற காரணத்தால் அவர் விடுவிக்கப்பட்டார். ஆனால், 1966-ல் அமைக்கப்பட்ட நீதிபதி கபூர் கமிஷன் மிகத் தெளிவான ஒரு முடிவை வெளியிட்டது:

“சாவர்க்கருக்கும் அவரது ஆட்களுக்கும் காந்தி கொலையில் தொடர்பு இருந்தது என்பதும், கொலையாளிகள் சாவர்க்கரின் ஆசியுடன்தான் செயல்பட்டனர் என்பதும் சந்தேகத்திற்கு இடமின்றித் தெரிகிறது.”

தனது சீடர்களான கோட்சேவையும் ஆப்தேவையும் பலிகடா ஆக்கிவிட்டு, நீதிமன்றத்தில் தப்பித்த சாவர்க்கர், தனது கடைசி காலத்தில் குற்ற உணர்ச்சியால் உணவு மற்றும் நீரைத் தவிர்த்து உயிர் நீத்தார் என்று பல வரலாற்று ஆய்வாளர்கள் கருதுகின்றனர்.

கடந்த 10 ஆண்டுகால பாஜக ஆட்சியும் ‘சாவர்க்கர் மயமாக்கலும்’

2014-க்குப் பிந்தைய இந்தியாவின் அரசியல் போக்கு, சாவர்க்கரின் ‘Essentials of Hindutva’ புத்தகத்தின் செயல்வடிவமாகவே இருக்கிறது.

அ) வரலாற்றைச் சிதைத்தல்:

அமித்ஷா மற்றும் மோடியின் தலைமையிலான இந்த அரசு, பாடப்புத்தகங்களில் இருந்து சுதந்திரப் போராட்ட வீரர்களின் உண்மையான பங்களிப்பை நீக்கிவிட்டு, சாவர்க்கரை ஒரு தேசபக்தராக முன்னிறுத்துகிறது. “வரலாற்றை மாற்றி எழுதுவோம்” என்பது இந்தியாவின் பன்மைத்துவ வரலாற்றை அழிப்பதே ஆகும்.

ஆ) ராணுவமயமாக்கப்பட்ட இந்து சமூகம்:

சாவர்க்கரின் முழக்கம்: “அரசியலை இந்துமயமாக்கு, இந்துத்துவத்தை ராணுவமயமாக்கு”. இன்று பசுப் பாதுகாப்பு என்ற பெயரிலும், மத ஊர்வலங்கள் என்ற பெயரிலும் நடக்கும் வன்முறைகள், சாவர்க்கர் கனவு கண்ட அந்த வன்முறைச் சமூகத்தின் எச்சங்களே.

இ) சிறுபான்மையினர் ஒடுக்குமுறை:

குடியுரிமைத் திருத்தச் சட்டம் (CAA) மற்றும் என்.ஆர்.சி (NRC) போன்றவை, சாவர்க்கரின் ‘புண்ணிய பூமி’ கோட்பாட்டின் நவீன வடிவங்கள். ஒரு குறிப்பிட்ட மதத்தைச் சேர்ந்தவர்களுக்கு மட்டும் குடியுரிமை மறுப்பது என்பது சாவர்க்கர் சொன்ன ‘இரண்டாந்தரக் குடிமக்கள்’ கருத்தாக்கத்தின் அமலாக்கம்.

அசோக தர்மத்தின் அழிவு

இந்தியா தனது தேசியச் சின்னமாக ‘அசோகச் சக்கரத்தை’யும் ‘நான்கு முகச் சிங்கத்தை’யும் ஏற்றுக் கொண்டது. அசோகர் வன்முறையைக் கைவிட்டு, சமாதானத்தையும் அறத்தையும் போதித்தவர். நேருவும் அம்பேத்கரும் அசோகரைத் தேர்ந்தெடுத்ததற்குக் காரணம், இந்தியா ஒரு ‘அறம் சார்ந்த நாடாக’ இருக்க வேண்டும் என்பதற்காகவே.

ஆனால், சாவர்க்கரின் வருகை அசோகரை புதைக்கப் பார்க்கிறது. அசோகர் போதித்த ‘அகிம்சை’யைச் சாவர்க்கர் வெறுத்தார். “அகிம்சை ஒரு கோழைத்தனம்” என்று அவர் மீண்டும் மீண்டும் சொன்னார். சாவர்க்கரின் பிம்பம் ரூபாய் நோட்டுகளில் இடம்பெற்றால், அது காந்தியை மட்டும் வெளியேற்றாது; இந்தியா 2000 ஆண்டுகளாகப் போற்றிப் பாதுகாத்த ‘ஜனநாயக அறத்தையே’ வெளியேற்றும்.

இன்று நாம் சாவர்க்கரைப் பற்றிப் பேசுவது ஒரு தனிமனிதனின் கடந்த காலத்தைப் பற்றிப் பேசுவது அல்ல; அது நம் பிள்ளைகளின் எதிர்காலத்தைப் பற்றியது. ஹிட்லரின் ஜெர்மனி எப்படித் தனது சொந்த மக்களையே கொன்று குவித்ததோ, இஸ்ரேல் எப்படிப் பாலஸ்தீனத்தின் மீது வன்முறையை ஏவுகிறதோ, அத்தகைய ஒரு இருண்ட காலத்தை நோக்கி இந்தியா நகர்த்தப்படுகிறது.

சாவர்க்கருக்கு பாரத ரத்னா வழங்குவது என்பது, இந்தியாவின் அரசியலமைப்பிற்குச் செய்யப்படும் துரோகம். நாம் விழித்துக் கொள்ளத் தவறினால், எதிர்காலத் தலைமுறை நம்மை மன்னிப்பதற்கு இந்த தேசம் மிஞ்சியிருக்காது. இதை இப்போதே நாம் எதிர்க்கத் தவறினால், எதிர்காலத் தலைமுறை வெறுப்பும், ரத்தமும் நிறைந்த ஒரு தேசத்தில்தான் வாழ நேரிடும். சாவர்க்கர் என்பது ஒரு பெயரல்ல; அது இந்தியாவின் பன்மைத்துவத்தை அழிக்கத் துடிக்கும் ஒரு நஞ்சு!